 Gewóón doen, we zeggen het vaak tegen onze kinderen. Dat is nog niet zo makkelijk, of zo duidelijk. Daar kan ook een blog over geschreven worden, maar dat is niet deze blog. Deze gaat over iets veel positievers en makkelijkers: gewoon dóen.
Wanneer een kind iets moet leren, lijkt dit gauw een hele berg werk. Een grote brij aan taken. Een veelheid die niet te overzien is. Alle dingen die geleerd kunnen worden bestaan uit kleinere dingen. Wanneer je de brij uit elkaar haalt, en van het geheel weer delen maakt wordt het weer duidelijker en overzichtelijker voor je kind. Je kunt je kind helpen door op zoek te gaan naar het eerste kleine stapje dat gezet kan worden om het te leren. Wat is het eerste wat je nu kunt doen om dit te leren? Misschien weet je kind het zelf al direct, misschien heeft het even hulp nodig. Stel kleine, goed haalbare doelen. Zorg dat duidelijk is wanneer het is gehaald. Dan heeft je kind binnen een grote taak kleine successen die zo belangrijk zijn. Waarom werkt dit zo goed? Je kind leert zo:
Je kind zal het op die manier steeds leuker gaan vinden om dingen te leren. 'Maar waar doe je dat dan bij, en hoe ziet dat er dan uit?' Hoor ik je denken. Bij alles wat geleerd of geoefend moet worden, kun je zo’n eerste stap bedenken. Bijvoorbeeld bij: veters strikken, tafel dekken, tafels leren, aardiger zijn tegen zusje of broertje, woordjes oefenen, op tijd uit bed komen, opruimen… Eerste stapjes zijn dan bv.: een knoop maken, de borden neerzetten, goedemorgen zeggen, bedenken welke spullen waar opgeruimd kunnen worden. Je kind krijgt zo meer zelfvertrouwen en plezier in het leren. De lat ligt niet zo hoog, want er wordt altijd iets gekozen wat al kan lukken. Het is dus motiverend en positief. En als het eerste stapje lukt, en het daar even bij blijft, is dat niet erg. Je kind heeft zich nu gezet tot het beginnen aan een taak. Het heeft ervaren dat het succesvol is om te beginnen en voor een volgende keer kunnen weer opnieuw de vragen gesteld worden: ‘wat is het volgende wat je nu kunt doen om verder te komen?’ wat denk je dat je nu erbij kunt doen? wat wil je nu verder leren? Laat je kind hierin vooral zelf denken, hoe meer het tot zijn of haar eigen oplossing komt, hoe makkelijker deze ook uit te voeren is. En heb vertrouwen in je kind en het leren. Zelfs al is een stap nog zo klein, wat vandaag is geleerd hoeft nooit meer geleerd te worden. Je kind kan het ook gebruiken bij andere taken en in andere situaties en komt zo steeds verder. Het leert vooral dat leren oefenen is, dat leren kleine stapjes is, en dat het niet erg is dingen niet meteen te kunnen! Met een beetje geluk leert het dat iedere fout een ontdekking is van een manier om het niet te doen en worden fouten als waardevol gezien. En als ouder zie je een andere kant van je kind. Een kant die je nog niet zo goed kende. Die je wel heel erg leuk vind! Misschien zie je wel opeens een doorzetter, een bedenker, een helper, een maker, een….. Ik ben heel benieuwd hoe het voor jullie lukt om deze stapjes te bedenken, te laten nemen en te volgen. En welke nieuwe kanten je van je kind ontdekt! En hoeveel gezelliger het bij jullie thuis wordt :) Ik lees het graag op facebook of als reactie hieronder. Geniet van elkaar! Liefs, Marisa. Lukt het niet? Wil je graag samen kijken of een plan maken? Wanneer je even hulp nodig hebt ben je altijd welkom, digitaal of in de praktijk. Omdat één gesprek al verschil maakt. KINDkracht 10 is er voor jou en je kind!
0 Comments
|
KINDkracht 10 & MINDkracht 10
|
|
|